Rozdział 11

Kiedy skończył się trening, myślałem, że pojedziemy do domku. Ale tata i wujek Piotrek postanowili mnie zaskoczyć i zamiast pojechać na nasze osiedle, tatuś skręcił w stronę centrum miasta. Jestem tym bardzo zaskoczony, ale nic nie mówię. Czuję tylko, jak moje oczka robią się coraz większe i starają się zobaczyć wszystko, co pojawia się za szybą naszego auta. Widzę tam jedynie duże budynki i setki sklepów z kolorowymi wystawami. Po chodnikach przechadza się wielu ludzi. Nigdy nie widziałem, żeby na ulicy było aż tylu przechodniów! Centrum Olsztyna, w którym teraz jesteśmy robi na mnie naprawdę duże wrażenie!

            - Gdzie jedziemy? – pytam, zagłuszając muzykę w radiu.

            - Zobaczysz – odpowiada mi wujek – mamy dla ciebie niespodziankę.

Jestem bardzo ciekawy, co przygotowali dla mnie tata z wujkiem. Chociaż nie za bardzo lubię niespodzianki, nie mogę się doczekać, aż w końcu zdradzą mi swój pomysł. Po jakimś czasie tata parkuje samochód przed bardzo dużą galerią handlową.

            - Co będziemy tutaj robić? – jestem bardzo ciekawy tego wszystkiego.

            - Pójdziemy na pizzę – tata się do mnie uśmiecha.

            - Naprawdę? – nie mogę uwierzyć w to, co słyszę.

            - Naprawdę – potwierdza tatuś, po czym łapie mnie za rączkę.

            - Hurra! – krzyczę jeszcze, na co tata i wujek się uśmiechają.

Po krótkiej chwili podaję drugą rękę wujkowi, który znów się do mnie uśmiecha. Łapie moją dłoń, kierując nasze kroki w stronę olbrzymich rozsuwanych drzwi.

            - Wow! – wyrywa mi się niespodziewanie.

Teraz jestem jeszcze bardziej zaskoczony, niż wcześniej. W środku jest całe mnóstwo sklepów, których wystawy są naprawdę bardzo ładne i kolorowe. Tata i wujek spokojnie pozwalają mi się rozejrzeć, nie krzyczą ani nie poganiają. Jednak w pewnej chwili mój brzuszek domaga się pożywienia. Mówię o tym mojemu tatusiowi, który prowadzi nas w stronę ruchomych schodów. Jedziemy na samą górę tej ogromnej galerii. Kiedy stajemy na stałym podłożu, moim oczkom ukazuje się całe piętro przeznaczone na restauracje. Zupełnie nie wiem, w którą stronę pójść. Lecz tatuś bardzo szybko rozwiązuje problem, prowadząc nas do Pizza Hut.

###

            Kiedy zajmujemy sobie miejsca przy stoliku, przychodzi do nas pani kelnerka. Podaje nam Menu i cierpliwie czeka, aż wybierzemy sobie ulubiony rodzaj pizzy. Nie mijają dwie minuty, a ja już wiem, na co mam ochotę.

            - Co byś zjadł? – pyta tatuś.

            - Pizzę z dużą ilością sera i keczapu! – krzyczę wesoło.

            - W takim razie poprosimy – tata zwraca się do kelnerki.

Młoda kobieta kiwa tylko głową, po czym odchodzi, żeby zrealizować nasze zamówienie. Jestem coraz bardziej głodny, ale cierpliwie czekam, aż nasz posiłek zostanie postawiony na stoliku. Mija kilka minut, a ja już wsuwam pyszne jedzonko, razem z tatą i wujkiem.

###

            - Maks – śmieję się do synka – jesteś cały brudny!

            - Naprawdę? – Chłopiec niedowierza.

            - Tak – mówię – pokażę Ci lusterko.

Wyjmuję z torby wspomniany przedmiot i odwracam w stronę małego Maksa. Dopiero teraz chłopiec widzi, że jego nosek jest cały z sera i ketchupu. Kiedy malec widzi swoje odbicie, jest nieco wystraszony. Jednakże bardzo szybko dociera do niego komiczność sytuacji i zaczyna się śmiać. Rozweselony prosi, abym zrobił mu zdjęcie. Bez wahania wyjmuję z kieszeni telefon komórkowy i uwieczniam mojego umorusanego synka. W chwilę później wycieram jego twarz i pomagam się ubrać. Daję mu tym samym do zrozumienia, iż wychodzimy.

            - Przyjdziemy tu jeszcze kiedyś? – Maks nieco smutnieje.

             - Na pewno nie raz! – odpieram.

            - Jesteś kochany – wyznaje malec, po czym ruszamy w drogę powrotną.

###

Zapraszam wszystkich na fanpage, gdzie wybieramy ulubionego bohatera opowiadania.

Może i Wy macie kogoś, kogo lubicie najbardziej?

Głosujcie na najlepszą, Waszym zdaniem postać!

<Klik>